ن :
سلام .....
منم و طاقی ایوان ، شبِ تاریک ،
سکوتی سنگین ..........
و دو چشمی که هنوز ،
خیره وُ مات !!!
به چشمک زدنِ اخترَکان می نِگرَد ...
دیر بازیست ،
در این پهنهء گُستَردِهء بالاسری ام ،
بودَنِ چند ستاره ،
" که دریغا همه انگُشت شُمار "
مایِهء دلخوشیِ غُربَتِ من ،
بِه بَرِ خاکِ وِلادتگه من ،
بوده وُ بَس ..........
همه افسوس که من در وطنم ،
نه زبان می فهمم !!!
و نه آشنا نگاهی
که مرا بشناسد !!!!!
یا که من باز شناسم او را ...!!
همه آلوده به غربت به فریب !
همه دل ها بی رحم !!
و رفاقت که دریغ ..!!!
داد و هیهات
که پی در پی و پیوسته فرو می ریزند ،
آخر ،
این چند ستاره ،
که مرا دلخوشی اند .....!!!!!
" ه.م غروب "
نظرات شما عزیزان:
:: برچسب‌ها: دل درد غروب , " ه, م غروب " , خوب زیستن , آرمان , غربت , فریب , رفاقت , ستاره , دل ها بی رحم , اخترکان , ,
تبادل لینک هوشمند